SPIS TREŚCI

Oświeceniowi diaryści-podróżnicy jako „ludzie czynnego życia”, zatrzymując w zapisie to, co było przedmiotem ich zainteresowania i namysłu, co poruszało ich serca i wyobraźnię, wprawili w ruch ku literaturze różne formuły rejestracji obcowania ze światem w niecodziennych okolicznościach drogi. Dzięki temu stali się patronami literackiej nobilitacji dziennika podróży. Włączenie ich dorobku w poznawczy horyzont nowoczesności może skrócić dystans między przedmiotem niniejszej książki a relacjami współczesnych pisarzy-wędrowców i wzbogacić przestrzeń kolejnych obserwacji badawczych.

                                                                                                                                                                                                   z Podsumowania