Niniejsza monografia zbiorowa powstrzymuje się od jednoznacznych ocen, nie prezentuje rankingu najbardziej popularnych utworów Conrada ani nie ujawnia żadnych sensacyjnych tajemnic biograficznych. Podąża raczej w stronę niespiesznego opisu, diagnozowania przejawów i form nie tyle wpływu Conrada, ile obecności, nie wędrówki motywów, ale bycia punktem odniesienia, towarzyszenia, co ważne zarówno w konkretnym, indywidualnym doświadczeniu życiowym, jak i w procesie tworzenia.

Propozycja przesunięcia akcentów ze skrupulatnego udowadniania, jak bardzo aktualna jest proza Conrada, na próbę dookreślenia, co o niej mówią współczesne czytelnicze poszukiwania – wyraża się właśnie w przyjętej formule życia z Conradem, łączącej wymiar osobistych odkryć z wymiarem wspólnotowym, publicznym, podporządkowanym formom artystycznej ekspresji (Ze Wstępu).

ZOBACZ SPIS TREÅšCI