Monografia jest wynikiem kilkuletniej fascynacji autorki chrześcijańską Nubią i stanowi próbę zdefiniowania relacji pomiędzy chrześcijaństwem w Nubii i lokalnymi kulturami królestw nubijskich Nobadii i Makurii w okresie od VI do początku XVI w. Publikacja ta ma wyraźnie teologiczny charakter – nie jest ona stricte studium z zakresu archeologii i antropologii kulturowej czy afrykanistyki, choć nie pomija tych aspektów, ale teologiczną refleksją nad nubijskim Kościołem i jego urzeczywistnianiem się w miejscowej kulturze.

SPIS TREÅšCI