Praca składa się z kilkunastu artykułów pisanych na przestrzeni 15 lat i ma charakter interdyscyplinarny. Sytuuje się na pograniczu teorii i filozofii literatury oraz językoznawstwa, wkraczając również na obszary filozofii i antropologii. Rozważania o literaturze prowadzone są przede wszystkim na materiale poezji Adama Mickiewicza i Juliana Przybosia – i są umieszczone na osi romantyzm-modernizm. W centrum dociekań Autorki mieści się problematyka jednostki poznającej i posługującej się językiem prawdy  i rzeczywistości. Opowiada się ona za klasyczną definicją prawdy, umiarkowanym obiektywizmem i przeciw relatywizmowi (na podstawie recenzji prof. Ireneusza Piekarskiego).

ZOBACZ SPIS TREÅšCI