![](https://wydawnictwo.uksw.edu.pl/358-large_default/fotoesej-niewidoki-cudzego-cierpienia.jpg)
![](https://wydawnictwo.uksw.edu.pl/341-home_default/komizm-historyczny-ii.jpg)
szyfrowane połączenie SSL
tania wysyłka
możliwość zwrotu
Nie-widoki cierpienia stanowią niejako „higieniczną” odpowiedź na przesycenie kultury wizualnej przemocą ukazywaną nazbyt bezpośrednio i dosłownie, które to przesycenie prowadzi ostatecznie do powszechnego znieczulenia i obojętności. Nie oznaczają one braku reprezentacji, odebrania cierpieniu świadectwa i formy wyrazu, co skazałoby je na niebyt lub zapomnienie. Stanowią natomiast wartą rozwagi propozycję przekroczenia naczelnej aporii związanej z tworzeniem „widoków cudzego cierpienia”: nie ukazywać go to udawać, że nie istnieje; ukazywać – to ryzykować przemienienie go w quasi-pornograficzny fetysz, przedmiot obojętnej, a częstokroć nawet cynicznej konsumpcji. Wedle zamierzeń redaktorów tomu zebrane w nim szkice stanowić mają istotny głos w dyskusji nad etycznym wymiarem kreowania i rozpowszechniania obrazów prezentujących ofiary wojny, przemocy czy chorób, dyskusji, której wciąż, jak się zdaje, daleko do jednoznacznych konkluzji.