SPIS TREÅšCI

Film jako przekaz perswazyjny stanowi trzeci tom studiów dotyczących krytycznej analizy seriali telewizyjnych oraz filmów fabularnych badanych jako specyficzne przekazy medialne. Po tomie o charakterystycznej metodzie indukcji komunikatów audiowizualnych (Film w perspektywie teologii mediów i edukacji medialnej, Warszawa 2017), realizowanej przez uczonych z Instytutu Edukacji Medialnej i Dziennikarstwa na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie oraz o filmie religijnym (Pokazać niewidzialne. Film religijny w perspektywie teologii środków społecznego przekazu, Warszawa 2019) kolejna praca zbiorowa pracowników zgrupowanych głównie w Katedrze Teologii Środków Społecznego Przekazu i Edukacji Medialnej poświęcona jest zagadnieniu szeroko rozumianej perswazji ekranowej. Analiza odrębnych i najrozmaitszych przypadków, a więc m. in. obrazów kryminalnych, obyczajowych, wojennych oraz badanie wizerunków przeróżnych postaci, np. pedagogów, dziennikarzy, duchownych stanowi egzemplifikację zastosowanej metody ukazującej kontekst oraz  cel przekazów  z istoty rzeczy rozrywkowych, ale jednocześnie niezwykle sugestywnych, przedstawiających określone treści światopoglądowe składające się na mniej lub bardziej wyraźny komunikat perswazyjny, co zostało mocno zaakcentowane również w artykule o filmie animowanym.